
Neden mi bahsediyorum "HOCALI" kurbanlarının bu sene de önümüzden sessizce geçip gitmelerinden bahsediyorum.Anlamadık yahut anlamazlıktan geldik....Ama onlar(özellikle de anne rahminden vahşice sökülüp alınmış bebekler) gözlerimizin içine "SUSMAYIN" bakışları atarak geçtiler önümüzden.Onların başına gelenler zulüm değil miydi? onlara bu vahşeti reva görenler şimdi kanlı ağızlarıyla yüzü bize dönük konuşuyorlar pişkin pişkin...Peki biz kardeşlerimizin kanına bulanmış bu ağızlara nasıl tahammül ediyoruz?...Nerede o zalimin karşısında duruşu ülkemin...Olmuyor...Ülkemin bu sessiz duruşu vicdanımı sızlatıyor.
Çok değil bir kaç gün önce bir dramın üzerinden geçtik gittik öylece...Büyük bir yaranın tuzlarına basa basa geçtik hem de...Üstelik bu vahşeti hatırlatmaya çalışanların eylemlerini ana haber bültenlerimizde "ilginç gösteri"..."ilginç bir protesto" şeklinde gösterip,ne derinine indik ne (güya)görmezden geldik(neresi ilginç be!maymun mu oynatıyorlar/ilk kez mi duydunuz olanları diye bağırmak geldi içimden)...şişi de yakmadık kebabı da...alkış o zaman
bu anlayışa kocaman bir alkış!!!
Ama tavsiyemdir bu ara gözlerinizi sık kapamayın ve kazara yumarsanız da gözünüzün önünde beliren gözsüz,başsız,rahimsiz.... siluetlerden korkmayın...Zarar veremezler...Muhtemelen sadece huzura ermek istiyorlardır...Sadece yerde kalan "ah" larını hatırlatmaya çalışıyorlardır...kalkın,ılık bir süt zıkkımlanın sonra da zıbarın ...geçer!!!(eminim ziyaret etmeleri gereken adresleri kanı yerde kalanlar ezberden okuyorlardır)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder