Zamanın birinde uzak bir memlekette yaşayan bir kız varmış(genelde böyle başlıyor sanırım)Kızımız, mutluluktan uçmuyormuş belki ancak mutsuz da sayılmazmış.Hem uçucu şeylerin can yaktığını tecrübeleri arasına kattığından bu yana gökyüzüne pek yaklaşmazmış.

  Günler böyle geçmekteyken.Ormanındaki ağaçlarından birinin dibinde Alice'in tavşan deliğine benzer bir delik görmüş.Biraz yaklaşmış çözememiş,sonra biraz daha biraz daha derken...Bir ses duyar gibi olmuş.Meraklanmış kulağını dayamış,evet ses birini çağırmaktaymış. Ancak tuhaf olan, ses"gel" demiyormuş da "gelmek istiyorsan gelebilirsin"diyormuş.Kız içinden istem dışı "lutfediyorsun"demiş .Sonra gülmeye başlamış ve biraz daha dinlemiş ama bunun dışında bir şey duyulmuyormuş.

  Ses, eninde sonunda bu manaya gelecek cümleler dışında bir şey söylemiyormuş.Kime söylüyor,neden söylüyor...belli değilmiş.Hatta düşününce tebessüm ederek fark etmiş ki;zaten kimin çağırdığı da belli değilmiş."Acaba"demiş kız...Sonra saçmaladığını düşünerek söylenmiş "yok artık beni görmüyor bile"

  Kız böyle düşünürken"sen" demiş ses,"kulağını deliğe dayayan kız;gelmek istiyorsan gelebilirsin".Kız bir an duyduklarına anlam verememiş ancak öfkelendiğini fark etmiş.Nedenini anlamamış ama öfkelenmiş...

  Sonra,bu sesin sahibini,nereden geldiğini,neden çağırıldığını vs...o kadar merak etmiş ki tereddüt ederek de olsa girmiş delikten içeri.Biraz ilerlemiş bakmış ki ses gittikçe netleşiyor.Sevinmiş,"sandığım kadar uzağımda değil demek ki" diye düşünmüş.Bir zaman bu şekilde ilerlemiş ve ses ile muhatap oldukça "sadece merak yüzünden mi ilerlemeye devam ediyorsun" yönünde sorular yöneltmeye başlamış kendine.Ancak cevaplamamış.

    Girişin ışığı kaybolmaya başladıkça kız hafif bir korkuya kapıldığını hissetmiş.Bir an durmuş,ve bakmış ki ses de susmuş.Etrafını incelemiş bir şey görünmüyormuş.Seslenmiş bir şeyler sormuş, tek tük yankılanmalar dışında yanıt gelmiyormuş."Ne yani" demiş kız "beni "buraya mı çağırdı"...

    Kız susmuş, düşünüyormuş içinde bulunduğu durum algılayışının çok dışındaymış.Burası bildiklerini uyguladığı dünyadan çok farklı geldiğinden hareket etmiyormuş.Belki bir an salim düşünebilse başından beri şaşırması gereken çok şey olduğunu idrak edebilecekmiş ancak farkında değilmiş.Çaresiz oturup yazarın kalemine bırakmış hikayesini...

    İşin kötüsü yazar da hikayesini bitiremiyormuş.Talihsiz kız donmuş bir hikayenin içinde dibi var mı nereye çıkar bilinmeyen bir deliğin ortasında kalakalmış...                                          

   e.hobit